เมื่อเปิดรับเสียงที่ได้ยินเป็นเสียงของแม่ผม ชวนผมไปเที่ยวงานวัดท่าข้าม ผมถามแม่ผมว่างานวัดมีอะไรน่าเที่ยวเหรอ แม่ผมตอบว่าวันนี้วัดท่าข้ามมีงานประจำปี และมีการเวียนเทียนรอบโบสถ์ ได้เที่ยวและได้บุญนะ ผมใช้เวลาคิดไม่นานก็ตอบตกลง
เมื่อไปถึงวัดท่าข้ามบรรยากาศที่เห็นก็ยังไม่คึกคักเท่าใดนัก อาจจะเป็นเพราะว่าตอนที่ผมไปยังเป็นช่วงหัวค่ำ แต่ผมสังเกตุว่าจุดหนึ่งที่คึกคักเป็นพิเศษก็เห็นจะเป็นจุดของเล่นของเด็กๆครับ เด็กๆกำลังกระโดดโลดเต้นอยู่บนผ้าใบนิ่มๆอย่างสนุกสนานเป็นภาพที่น่ารักจัง...เห็นแล้วอยากมีลูกกับเขาบ้าง...แต่โธๆๆๆ...เมียยังหาไม่ได้เลย 555+ ผู้ปกครองอุ้มลูกจูงหลานรอซื้อบัตรเข้าเล่นเครื่องเล่นราคาบัตร
20 บาท ก็โอเคนะ ราคาสมเหตุสมผล
ฝั่งตรงข้ามเป็นร้านบิงโก ลูกค้าทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่ทยอยมานั่งจับจองพื้นที่ เผื่อจะได้ตุ๊กตาที่แขวนอยู่ข้างบนเป็นรางวัล ผมถามพ่อค้าว่าทำไมเรียกว่าบิงโกครับ พ่อค้าทำหน้างงๆ...คงคิดในใจว่าไอ้นี่มันมาจากไหนวะ...ไม่รู้จักบิงโก...หรือว่ามันจะมากวน...กันแน่วะ....แล้วพ่อค้าก็ตอบผมว่าเดี๋ยวน้องคอยดูวิธีการเล่นนะ...ผมยืนดูอยู่พักหนึ่ง พ่อค้าจับเบอร์ในกระป๋อง ลูกค้าคอยดูเบอร์ของตัวเอง...แล้วพ่อค้าก็ร้องเสียงรัวๆว่า....บิง...โกๆๆๆๆๆ หลังจากเสียงร้องของพ่อค้าแล้ว ลูกค้าบางคนก็ลุกจากเก้าอี้และเดินออกจากร้านไปโดยมีตุ๊กตาตัวเล็กติดมือไปบ้าง...ไม่มีอะไรติดมือไปบ้าง...และลูกค้าบางคนก็จ่่ายตังค์ซื้อตั๋วเพื่อสู้ต่อ...เห็นแล้วก็สนุกดี...พ่อค้าย้อนกลับมาถามผมด้วยใบหน้ายิ้มๆแล้วพูดว่า...เข้าใจหรือยังน้องว่าทำไมเรียกว่าบิงโก ผมพยักหน้าตอบพี่เขาว่าครับ...เข้าใจแล้วครับ...แต่ในใจ ผมเข้าใจตั้งแต่พ่อค้าร้องรัวๆแล้วว่า บิง...โกๆๆๆๆ...พ่อค้าถามผมว่าจะเอาสักกระป๋องไหมละ ผมตอบไปว่าไม่ครับขอไปไหว้พระก่อน...แล้วผมก็รีบออกจากจุดนั้นทันทีเมื่อเห็นพ่อค้ามีสีหน้าเปลี่ยนไป...ผมกลัวโดนตึ้บ 555+
ออกจากร้านบิงโกมาได้ ค่อยหายใจทั่วท้องหน่อย ผมเดินมาดูแผงขายปลาไม่ใช่ปลาสดที่ขายในตลาดสดนะครับ แต่เป็นปลาสวยงามประเภทปลาทอง ปลาหางนกยูงครับ เห็นเด็กๆกำลังวุ่นอยู่กับการตักปลาใส่กระชอน แต่ตักเท่าใดก็ไม่ได้สักที ผมเดินไปดูใกล้ๆก็ต้องร้องอ๋อ โธๆๆ กระชอนทำด้วยกระดาษเมื่อโดนน้ำบวกกับน้ำหนักตัวปลาที่อยู่ในกระชอน ก็ทำให้กระชอนที่ทำด้วยกระดาษขาด ปลาจึงหลุดออกมาได้อย่างง่าย ฮิๆๆๆ แต่ใบหน้าของทุกคนที่ตักปลาอยู่ก็ยังคงยิ้มแย้มแจ่มใส คงคิดว่าเล่น
เอามันไม่ได้เล่นเอาปลา555+
ใกล้กันมีร้านให้นมแพะและกระต่ายตัวน้อยๆอยู่ในกรงไม้เล็กๆ ทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่ชอบใจกันมากซื้อนมกันคนละขวดสองขวดแล้วเอาไปป้อนใส่ปากแพะและกระต่ายน้อย
ไม่ว่าจะกี่ยุคกี่สมัยกี่ร้อยปีชิงช้าสวรรค์ก็ยังคงเป็นเครื่องเล่นที่สร้างสีสันให้กับงานวัดตลอดมา
ถ้าไม่มีชิงช้าสรรค์ งานวัดก็คงแปลกตาและแปลกใจเพื่อนๆว่าไหมครับ
ปืนยิงตุ๊กตาและปาเป้าด้วยลูกดอกก็เช่นกันช่วยสร้างบรรยากาศงานวัดให้สนุกสนานยิ่งขึ้น แต่สิ่งที่เลือนหายไปก็คือหนังกลางแปลง เมื่อสมัยผมเด็กๆ มีงานวัดที่ใด จะต้องมีคนเอาเสื่อ เอาหนังสือพิมพ์มาปูกับพื้นเพื่อจองที่ดูหนังและเอาไว้รองก้นไม่ให้ก้นเลอะ แต่เดี๋ยวนี้ยุค 4.0 อินเตอร์เน็ตเข้ามาทำให้คนไม่สนใจหนังกลางแปลง บรรยากาศเช่นนั้นก็หายไปตามกาลเวลา
โซนนี้จะเป็นโซนของกินมีอาหารให้เราเลือกทานมากมายโดยเฉพาะของกินที่อยู่คู่กับงานวัดมานานแสนนานนั่นก็คือผัดไทย หอยทอดนั่นเอง
ยิ่งเดินคนก็ยิ่งเยอะขึ้นเรื่อยๆคงจะเป็นเพราะว่าคนเริ่มทยอยเดินทางกันมาเวียนเทียนกันแล้วกะมัง
ใครที่คอแมลงคงพลาดร้านนี้ไม่ได้แม่ค้าเขาจัดเต็มมีแมลงให้บริการแก่ลูกค้าหลายสิบชนิด
นาฬิการ้านนี้ขายเรือนละร้อยเอง ถูกมากเลยครับแม้แต่เด็กๆก็ยังอดใจไม่ไหว มาสองคนซื้อคนละเรือน
ร้านกางเกงยีนส์ กระเป๋าแฟชั่น ยกขบวนกันมาเปิดบู๊ทกันอย่างคึกคัก
พ่อผมปกติเป็นคนไม่ชอบซื้ออะไร ชอบหาเงินอย่างเดียว พอเจอร้านรองเท้าสภาพกลางเก่ากลางใหม่
คู่ละ 100 บาท พ่อผมรีบเดินเข้าไปลองใส่ทันที ส่วนแม่ผมก็เดินเลือกรองเท้าเอามาให้พ่อผมลองใส่ ลองไป 6 คู่ สวยๆทั้งนั้น แต่ตัดสินใจซื้อมาคู่เดียวสงสัยจะประหยัดเงินไว้ให้ผมแต่งเมียมั้ง 555+
ส่วนร้านนี้ไม่ต้องบอกแม่ผมรีบเดินเข้าหาทันที คนคอเครื่องรางของขลัง อิทธฤิทธิ์ปาฏิหาริย์ จะให้พลาดได้อย่างไร เดินเข้าไปเลือกแล้วก็เลือก เป็นเซียนเลือกไม่ใช่เซียนซื้อ 555+เพราะราคาค่อนข้างสูงกลัวซื้อไปเดี๋ยวไม่มีเงินซื้อกับข้าวกิน ฮิๆๆๆ
ร้านนี้ก็สะดุดตายิ่งนักทุกอย่าง 20 บาท แม่ผมห่วงหมากลัวหมาไม่มีชามกินข้าวเลยซื้อชามข้าวหมามา
1 ใบ 555+
พ่อค้าเห็นผมใส่หมวกมาด้วย จึงร้องเชิญชวนให้ผมเข้าไปดูหมวกข้างใน มีหลายแบบให้เลือกในใจผมก็อยากเข้าไปดูแต่ว่าหมวกเดิมของผมก็ยังใช้ได้ งั้นใช้ไปก่อนดีกว่า ประหยัดวันนี้สบายวันหน้า วันนี้ลำบากก็ต้องทนเพราะความจนมันน่ากลัว 555+
เดี๋ยวนี้ลูกโป่งมีหลากสี มีรูปร่างเป็นตัวการ์ตูนชวนให้เด็กๆเลือกซื้อง่ายขึ้น แต่เอ๊ะ ทำไมลูกโป่งที่อัดแก๊สเมื่อโดนเข็มจิ้มแล้วแตกทันที...ไปไหนหมดเสียหละ หรือเขาให้ยกเลิกการขายแล้ว มันคงอันตรายมั้ง
ในที่สุดก็เดินมาถึงโซนทำบุญเสียที ดอกไม้ ธูป เทียน ทางวัดจัดเตรียมให้เรียบร้อยแล้ว ให้เราหยอดตู้ตามกำลังศรัทธา มากน้อยไม่ว่ากัน ดีจังเลยชอบๆ
ผมเดินตรงไปยังจุดหล่อเทียนเข้าพรรษาเพื่อจะเข้าไปหล่อเทียน แต่ว่าพอไปถึงคนเข้าคิวต่อแถว
รอหล่อเทียนเป็นจำนวนมาก แต่ถึงแม้ว่านานแค่ไหนผมก็จะรอ ไหนๆก็มาทำบุญทั้งที 1 ปีมีครั้งเดียว รอๆแล้วก็รอ
ใครที่ต้องการถวายสังฆทานให้กับเจ้ากรรมนายเวร และผู้ที่ล่วงลับไปแล้วก็เชิญตรงนี้ ทางวัดได้นิมนต์พระคุณเจ้า 4 รูป คอยท่องคาถาให้กับท่านแล้ว แต่อย่าลืมนะ ตอนกรวดน้ำถ้าพระท่านขึ้นต้นด้วย...ยะถา ให้ท่านอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวร และให้แก่ผู้ที่ล่วงลับไปแล้วนะ แต่ตอนพระท่านขึ้นต้นด้วย...สัพพี...ให้ท่านอุทิศให้กับตัวเองนะจะได้เป็นสิริมงคลแก่ตัวท่านเองนะครับ
เมื่อหล่อเทียนเสร็จก็มาทำบุญนำปัจจัยเสียบกับใบเงินใบทองเผื่อจะมีเงินมีทองใช้กับเขาบ้าง
............................................................................................................................................
ขอบคุณครับที่ติดตามชม อย่าลืมกดไลค์...กดแชร์...กดติดตามด้วยนะครับ
ติดตามผมได้ที่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น